Hisashiburi Desu Ne! Een uitdrukking die je gebruikt wanneer je iemand al een tijde niet meer hebt gezien. En ook al is het nog maar een dikke week geleden, het voelt al een eeuwigheid aan. Want de afgelopen week is er wel veel veranderend in mijn leven.

De reis alleen, die ongeveer een dag geduurd heeft, voelde aan alsof ik een volledige week onderweg ben geweest. En voor zij, die mijn facebook een beetje gevolgt hebben, weten dat deze reis niet zo vlot is verlopen dan mijn allereerste reis in 2013. Hier is dan eindelijk een uitgebreid verslag van mijn trip naar Het land van de rijzende zon.

Het land van de rijzende zon

Trip 1: Naar de vlieghaven

De trip naar de vlieghaven kan iedere normaal mens al voor hij vertrekt de nodige stress bezorgen. Steeds je aan de kant van Brussel moet zijn loopt het wel ergens mis. De wegaanduiding in Brussel is een echte nachtmerrie en van het moment je eventjes twijfelt beginnen andere automobilisten direct te toeteren. Maar al bij al zijn we er vlot geraakt en kon ik eindelijk mijn koffer inchecken.

-Een tip voor mensen die in de toekomst naar Japan komen. Probeer zo gericht te reizen. Want als je in Japan nog eens een binnenlandse vlucht moet nemen dan moet je steeds je koffers ophalen en terug inchecken voor je volgende vlucht. Dit nieuws kreeg ik te horen in Brussel.-

Trip 2: Naar Frankfurt

Na definitief afscheid te hebben genomen van mijn moeder begon de reis pas echt. Door al de beveiliging op zoek naar de juiste gate. Kon ik eindelijk op mijn eerste vliegtuig van de dag stappen. Volgens de papieren is er voor deze korte vlucht naar Frankfurt een snack inbegrepen. Dit kunnen ze beter weglaten. Een chocolade bar was de snack. In België was het ondertussen ook terug wat beter weer. Dus je kan al voorstellen dat dit snel smolt in zijn verpakking.

Frankfurt is een grote vlieghaven. Eenmaal aangekomen moest ik definitief door de douane om in de terminal te geraken voor vluchten buiten Europa. Aangekomen bij de juiste gate begon ik al terug in de Aziatische ‘vibe’ te geraken. Bijna iedereen die zat te wachten waren Japanners. Het was de vlucht naar Nagoya. Een grote stad maar niet de meest populaire stad voor toeristen om naar toe te gaan. Het vliegtuig was dus voornamelijk gevuld met Japanners. Het was ook een kleiner vliegtuig dan de vorige keer.

-Lufthansa is ook heel strikt voor het opvolgen van hun handbagage regels. Zorg er dus zeker voor dat je handbagage in de afmeting valt die je kan vinden op hun website en dat je zeker niet meer dan 8kg meeneemt. Heb je te veel gewicht bij of is je handbagage te groot dan moet je deze inchecken (En dat kan extra geld kosten) of achterlaten-

Trip 3: Naar Nagoya (Japan)

De vliegreis op zich was niet zo interessant. Ik heb de kans gekregen om een aantal films te bekijken, Het eten was niet direct om naar huis te schrijven (Als je toch lekker eten en service wilt dan is Korean Air de beste vliegmaatschappij, lekker eten en vriendelijke mensen). Ik heb deze keer niet kunnen slapen op het vliegtuig. Ik heb dus elk uur zitten aftellen. Maar tegen 8 uur in de ochtend (Japanse tijd) landen we eindelijk op Nagoya airport.

De hitte en de vochtigheid sloeg direct in mijn gezicht toen ik het vliegtuig uitkwam. Ik wist direct dat het nog moeilijker ging worden om mij aan te passen dan de vorige keer. Maar ik moest zo snel mogelijk mijn Koffers halen zodat ik mijn reis kon verder zetten en mijn eindbestemming Fukuoka kon bereiken.

Maar hier ging het mis. Mijn eerste oranje koffer kwam al snel de band afgerold. Maar mijn grijze koffers verscheen maar niet. Na een half uur wachten, en nog steeds geen tweede koffer besloot ik te informeren. Alle bagage was ondertussen uitgeladen dus mijn koffers was er niet bij. Dus ergens in de wereld tussen Brussel-Frankfurt was mijn koffer niet op het juiste vliegtuig geraakt. Maar ik had geluk dat ik een engel van de luchtvaartmaatschappij ontmoete. Zij heeft zo snel mogelijk de nodige papieren ingevuld en mij begeleid door de douane naar de incheckbalie voor mijn laatste vlucht.

Ik heb een nieuwe achternaam!

Inchecken in Japan is niet altijd simpel. Ook al was mijn vlucht gereserveerd, Ik had het gevoel dat ze alles nog moesten invullen. Uiteindelijk heb ik een nieuwe achternaam gekregen Kunis. (Niet Kenis wat het had moeten zijn). Maar ik kon eindelijk door naar de gate.

Trip 4: Naar Fukuoka (Japan)

In het vliegtuig kreeg ik het gezelschap van een Japanse familie die op zomervakantie vertrokken naar een van de vele eilanden die onder het Kyushu eiland liggen. Ze waren met vier en hadden 2 schatten van dochtertjes. Ook al begon het gebrek aan slaap mij eindelijk in te halen. Het was een leuke kans om voor de eerste keer mijn Japans terug te gebruiken.

Tadaima!

Eindelijk was ik terug in Fukuoka. Alles leek nog het zelfde als twee jaar geleden. En omdat ik toch maar 1 koffer had besloot ik mijn kans te wagen om met de metro naar mijn verblijfplaats te gaan. En ja, alles is vlot verlopen. Het was druk, maar dat is het altijd in Japan. En na een klein uurtje kwam ik aan in Ijiri mijn thuis voor de komende twee maanden.

Heb je opmerkingen, suggesties of vragen dan kan je ze altijd in de ‘comments section’ plaatsen, of op mijn facebookpagina,  google+ pagina of via Twitter. Tot volgende week!